Polska Implementacja Krajowa HL7 CDA (PIK HL7 CDA) jest oficjalną specyfikacją reguł tworzenia elektronicznej dokumentacji medycznej w Polsce, opracowaną i opublikowaną przez CSIOZ. Można ją również znaleźć w repozytorium ART-DECOR, gdzie dostęp do niej zapewnia aplikacja ART. Opublikowana specyfikacja zawiera ponad 200 szablonów CDA oraz zbiory wartości (słowniki) wykorzystywane w regułach walidacyjnych. Opublikowana została również instrukcja jej stosowania, przykłady dokumentów medycznych oraz narzędzia do walidacji dokumentów tworzonych przez implementatorów. PIK HL7 CDA jest dokumentacją trudną w czytaniu i jeszcze trudniejszą w implementacji. Osoby podejmujące się tego zadania muszą nabyć sporo wiedzy na temat interoperacyjności, standardu HL7 CDA i zasad poprawnej jego implementacji, żeby właściwie z niej korzystać.
Nie ma drogi na skróty
Początkujący implementatorzy próbują wdrażać elektroniczną dokumentację medyczną ignorując tekst standardu oraz właściwą część specyfikacji krajowej i sprowadzają swoją pracę programistyczną wyłącznie do prób odtworzenia we własnych systemach struktur XML pochodzących z opublikowanych przykładów dokumentów. Nie biorą pod uwagę, że przykłady mają charakter ilustracyjny, a nie normatywny. Takie podejście może się powieść w prostych projektach eksploracyjnych lub testowych, a być może również w szczególnych, wąskospecjalistycznych, zastosowaniach standardu HL7 CDA, ale tylko dla niewielkiego zakresu dokumentów o prostej i stabilnej strukturze. Produkcyjne wdrożenie elektronicznej dokumentacji medycznej na szerszą skalę wymaga umiejętności projektowania własnych szablonów CDA na bazie szablonów krajowych.
Hierarchia jest najważniejsza
PIK HL7 CDA jest zbiorem reguł, które mają spełniać dokumenty medyczne w postaci elektronicznej. Większość z tych reguł pochodzi wprost ze standardu HL7 CDA, a specyfikacja krajowa zawęża niektóre z nich i dodaje nowe. Wszystko to dzieje się w zgodzie ze standardem HL7 CDA, który stanowi zbiór reguł podstawowych, ale również określa wiele innych zasad dotyczących sposobu implementacji elektronicznej dokumentacji medycznej, w tym zasady formułowania reguł pochodnych: krajowych, regionalnych, czy lokalnych. Każda specyfikacja musi być zgodna ze specyfikacją wyższego poziomu, czyli jest w istocie jej doprecyzowaniem. Hierarchia specyfikacji i zawartych w nich reguł jest jednym z podstawowych założeń standardu HL7 CDA.
Większość szablonów krajowych to tzw. szablony otwarte, dzięki czemu można w zgodzie z nimi zapisać własne warianty dokumentów określonych typów. Dzięki temu, PIK HL7 CDA nie ogranicza możliwości używania własnych wzorów dokumentów, o ile będą one spełniały reguły zapisane w szablonach krajowych.
Które typy dokumentów mogą być zapisane w zgodzie z obecną wersją PIK HL7 CDA?
Dość powszechnym nieporozumieniem jest przekonanie, że w zgodzie z polską specyfikacją krajową można zapisać wyłącznie te typy dokumentów medycznych, dla których zostały opracowane szablony CDA na poziomie dokumentu.
PIK HL7 CDA w wersji 1.1 zawiera 23 szablony dokumentów różnych typów. Nie jest to jednak repozytorium gotowych do użycia, stałych struktur XML dla wybranych typów dokumentów. Wszystkie szablony dokumentów są specjalizacjami szablonu bazowego, zawierającego reguły wspólne dla dokumentów medycznych, również tych, dla których nie opracowano szczegółowych szablonów CDA. Dla dokumentów, które mają być w przyszłości przetwarzane na platformie P1 istnieje dodatkowy szablon pośredni. Hierarchia szablonów jest wielopoziomowa, np. „ścieżka specjalizacji” szablonu skierowania do szpitala psychiatrycznego wygląda tak: szablon bazowy > szablon bazowy dla P1 > szablon skierowania > szablon skierowania do szpitala psychiatrycznego. Zadaniem implementatora jest opracowanie własnego szablonu CDA dla swojego wzoru dokumentu, na podstawie wybranego szablonu krajowego. Własne szablony można przygotowywać na podstawie szablonu dowolnego poziomu – nawet szablonu bazowego – co umożliwia zapisanie w zgodzie z PIK HL7 CDA również dokumentów innych typów, niż te dla których opublikowano krajowe szablony dokumentów.
Ekspert w zakresie implementacji standardów interoperacyjności, certyfikowany przez HL7 International, współautor Polskiej Implementacji Krajowej HL7 CDA. Inicjator powołania polskiej organizacji krajowej HL7.